W Wielką Sobotę razem z Matką Bolesną, wierną strażniczką wielkanocnego poranka, uklęknijmy w ciszy przy Bożym Grobie i adorujmy Pana ukrytego w pokorze śnieżnobiałej Hostii. Czuwajmy u boku Matki naszej nadziei. Jej Sercem rozważajmy misterium naszego odkupienia i uwielbiajmy z dziękczynieniem Baranka Bożego, który na ołtarzu uobecnia swoją Ofiarę i staje się dla nas darem Wielkanocnego Poranka, Paschą naszego zbawienia i gwarancją naszego zmartwychwstania, Chlebem Życia umacniającym w drodze do Domu Ojca i bramą Nieba otwierającą się na ziemi.

„Zmartwychwstałem i zawsze jestem z tobą
- mówi Pan do każdego z nas. Moja ręka cię podtrzymuje. Gdybyś gdziekolwiek miał upaść, upadniesz w moje ręce. Jestem nawet u bram śmierci. Tam gdzie już nikt nie może ci towarzyszyć i gdzie ty nie możesz niczego zabrać, tam Ja na ciebie czekam i dla ciebie przemieniam mroki w światło” (papież Benedykt XVI).

o. Piotr O.Carm.

Obory, Wielka Sobota A. D. 2025