Akt zawierzenia Matce Bożej

(dokonany przez Prowincjała Karmelitów O. Bogdana Megera w obecności całego Zarządu Prowincji)

Matko Boża Bolesna już od czterech wieków tronujesz w Oborskim Karmelu, pełna miłości spoglądasz na nas i zapraszasz do swego Domu tych, którzy Tobie ufają i oczekują pomocy.

Blisko 40 lat temu Prymas Tysiąclecia Sługa Boży Kardynał Stefan Wyszyński dokonał uroczystej koronacji Twej łaskami wsławionej Figury.

Dzisiaj z pełnym miłości oddaniem klękamy u Twoich stóp i całujemy skraj Twego królewskiego płaszcza, którym jest szkaplerz święty.

Matko i Królowo nasza, wspominając w tym roku 1050. rocznicę Chrztu Polski, prosimy Cię, abyś okryła nim wszystkie dzieci naszej umiłowanej Ojczyzny i pomagała nam dochować wierności łasce „nowego życia w Chrystusie” i godności przybranych dzieci Bożych otrzymanej w sakramencie chrztu świętego.

Matko Boża Bolesna, stojąca wiernie pod krzyżem Syna, nasze ojczyste dzieje przypominają nam, że tylko z Tobą „Polonia semper fidelis”.

Dlatego także tutaj, w ciszy Oborskiego Karmelu, zapatrzeni w Twoje oczy, pełne czułej miłości i miłosierdzia, powtarzamy słowa: Jestem przy Tobie, pamiętam o Tobie, czuwam!

Dlatego z radością wpatrujemy się w Twój odnowiony niedawno wizerunek i przypominamy sobie, że od wieków „Carmelus totus Marianus est”.

Przyjmij więc Dobra Pani, nasz hołd czci i synowskiego oddania, który składamy Ci, jako Matce naszego Pana.

Matko i Ozdobo Karmelu, pragniemy Cię sławić naszym życiem, tak jak tego uczyły nas pokolenia karmelitów, tak jak uczył nas tego przeor krakowskiego konwentu błogosławiony o. Hilary Paweł Januszewski, męczennik miłości bliźniego w Dachau oraz jego wierny towarzysz obozowej niedoli i kapłańskiej posługi zarażonym na tyfus o. Albert Urbański, urodzony w niedalekim Frankowie k. Zbójna.

Do tej otwartości serca i miłosiernej miłości bliźniego wzywa nas rozpoczęty niedawno Jubileuszowy Rok Miłosierdzia oraz odkryty po wiekach napis, jaki widniał nad furtą oborskiego klasztoru: „Dekret jest z nieba ażeby w te progi miał wolny akces jak Pan tak ubogi”.

Matko i Służebnico Bożego Miłosierdzia, przychodzimy do Ciebie z ufnością, wierząc w Twoje przemożne orędownictwo u Boga. Wyproś nam przebaczenie naszych grzechów i naszej obojętności na potrzeby i troski innych ludzi. Spraw, abyśmy byli „miłosierni jak Ojciec” dla tych, którzy wobec nas zawinili oraz tych, którzy potrzebują naszego współczucia oraz naszej pomocy duchowej i materialnej. Ucz nas, Maryjo, jak mamy głosić Dobrą Nowinę naszym życiem i nieść wszystkim „lekarstwo miłosierdzia”, pokoju i prawdziwego braterstwa.  

Przynosimy Ci Matko, nasz trud codzienny, nasze radości i nasze nędze, nasze nadzieje i owoce kończącego się Roku Życia Konsekrowanego. Dziękujemy za ten święty „czas łaski” dla każdego z nas i całej naszej Prowincji.

Maryjo z Wieczernika Pięćdziesiątnicy, wstawiaj się za nami u Boga, bo trzeba nam światła i mocy Ducha Świętego, bo potrzebne nam miłosierdzie, gdy słabniemy i upadamy, oraz łaska, aby wiernie podążać śladami Twego Boskiego Syna na szczyt Bożej Chwały i z odnowionym zapałem głosić Jego Ewangelię wszystkim ludziom.

Maryjo, Matko i Królowo Karmelu, okryj Twoim opiekuńczym płaszczem wszystkich braci zgromadzonych w tych dniach w Twoim Oborskim Domu i wszystkich braci Polskiej Prowincji, której patronuje Twój Przeczysty Oblubieniec z Nazaretu.

Dziewico Wierna, bądź wzorem i strażniczką naszej zakonnej konsekracji, strzeż w Twoim Sercu naszej ślubowanej Bogu czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.

Maryjo z Wieczernika, Matko młodego Kościoła, Oblubienico Ducha Świętego, trwająca razem z cosplay apostołami jednomyślnie na modlitwie, umacniaj swoją macierzyńską obecnością i orędownictwem naszą jedność i miłość braterską, dodawaj odwagi, rozpalaj gorliwością o chwałę Bożą i oświecaj nadzieją naszą drogę.

Wypraszaj wszystkim braciom w naszej Prowincji nowe wylanie Ducha Świętego i Jego darów.

Matko przyjmij!

Matko nie opuszczaj!

Matko prowadź nas do nieba! Amen. 

Obory, dnia 26 stycznia A. D. 2016